Eigenlijk (of IJgenlijk?) vind ik de gulp van de Van Hulley de mooiste vondst. Waar we eerst nog met de knoopjes aan de voorkant van het overhemd aan het stoeien waren, bleek de manchet van de mouw echt een prachtige toevoeging. Volgens mij een idee van neef(je) Pieter en vriendin Marijn, toen ze eind vorig jaar 'op weg naar Hamburg' toch langs Groningen kwamen. En tante mee uit lunchen namen. Want er komt een moment dat de rollen omdraaien en het juist leuk is om getrakteerd te worden….
Maar goed, zo kwam de manchet dus in de boxer terecht, en zo kwam het Ei van Van Hulley bij de IJ van het alfabet…..(het blijft improviseren, zo'n blog)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten