Precies wat we voor ogen hadden. Je stuurt iets van jezelf op, en dan moet je ook 'iets hebben' met de mensen die het voor je gaan (ver)maken. Het gevoel hebben dat je ze zo kunt bellen. En dat gebeurt gelukkig ook. En natuurlijk ook met suggesties voor verbeteringen. Want na ruim twee maanden 'live' hebben we al flink wat boxers gemaakt, en liepen we ook tegen kinderziektes aan. Een naadje dat beter kon, het elastiek dat strakker moest, een stuk overhemd dat helemaal gaar was en scheurde, etc etc. Leerzaam dus, met hoofdletter L.
Het logistieke proces is ook steeds fraaier. Want om te voorkomen dat iemand een gestreepte boxer opgestuurd krijgt terwijl hij toch echt een ruitje had ingestuurd, moet je bestelformulier en stof direct bij binnenkomst koppelen. Voor het overhemd de was in gaat wordt hij dus eerst ontdaan van de rechtermanchet, die vervolgens aan de bon wordt geniet. Pffft...dat is dat. Daarna kan het moeilijk fout gaan, want krijgt elke bestelling z'n eigen (roze) bakje. En inmiddels hebben we dus een kast vol bestelformulieren met stukjes stof, en is elke boxer die we gemaakt hebben te traceren... In gedachten ben ik al bezig met ideeën wat je daar mee zou kunnen doen... Een duizend-manchetten feest? Een manchetten-gordijn in ons atelier? Van die leuke dingen om te bedenken als je een keer niet meteen in slaap valt....en al bedacht hebt waar je volgende blogbericht over gaat ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten